նամուս

նամուս

աննամուս.1907

աննամուս.1907

Բլօգ'n'Փնտրտուք

Total Pageviews

Tuesday, April 27, 2010

հայերեն թե՞ ռուսերեն

   Նախ ասեմ, որ երեկ կարդացի Ուստա Հրանտի հոդվածը ու հասունացավ էդ թեմայով գրելը:
Դեռ սովետի վախտվանից ռուսական կրթությունը համարվել ա էն ժամանակվա չափանիշներով "էլիտար" մասսաներին հատուկ երևույթ: Դե խորհրդային տարիներին հասկանալի մոդա էր կայսրության մայր լեզուն անգիր անելը` հեռանկարներ էր բացում: 
   Էն, որ առօրյա կենդանի խոսքում բոլորս էլ օգտագործում ենք ռուսերեն, անգլերեն ևն արտահայտություններ, դա նորմալ ա, ու առանց դրա լեզուն կմեռներ, imho, ու դրան նաև մեծավ մասամբ ինտերնետն էլ ա նպաստում:
      
Իմ սիրտը անկեղծորեն խառնել ա: Ասեմ ինչից:

ա) բացառապես ու միմիայն գրական հայերենով խոսող էակներից: Դրանց նմանեցնում եմ բալզամացված մումիաներին:

բ) խոսակցական լեզվում հայերենն ու ռուսերենը 50-50% խառնող էակներից: Դրանք նման են Յանուսին: "Բա չիմացար вчера зашли в этот...как его կոշիկի խանութ, ախչի դու տենայիր какие там сапожки были լրիվ կես գին, представляешь...": Ու հենց դրանք ո՛չ հայերեն նորմալ գիտեն, ո՛չ ռուսերեն:

գ) ցանկացած օտարալեզու բառ հայերեն թարգմանել փորձող էակներից: Դրանք նման են նախնադարյան  քարացած մուտանտակմախքի: Մի ժամանակ Հենրիկ Հովհաննիսյանը լավ օրինակ բերեց: Ասում էր. ինչի ենք մենք թարգմանում president բառն ու դարձնում նախագահ: Ռուսները կարան չէ ասեն` председатель, բայց ասում են президент России...:

դ) էն էակներից, ովքեր ունեն հնարավորություն հայատառ գրելու, բայց упорно շարունակում են գրել լատինատառ, ու ամենաբոցն էն ա, որ իրանց հարցնում ես` ասում են` անգլերեն եմ գրում :-)))))

Ու նաև չեմ ընդունում էն բլօգերներին, ովքեր упорно ռուսերեն են գրում ու դա բացատրում այս կերպ` որ բլօգս շատ այցելուներ ունենա, հիմնականում եղբայրական Ռուսաստանից...

 Ինչ եմ ուզում ասեմ` հայոց լեզուն կենդանի օրգանիզմ ա, ու միշտ էլ կուլ ա տվել օտար բառեր: Հենց օրինակ էսօրվա հայերենում պարսկերենից ու թուրքերենից մի վախտ պլեճներ կան: Ու դա տենց էլ պիտի լիներ, կա և կլինի:

Ինձ թվում ա, որ ռուսական դպրոցներ բացելու հարցը մեծ եղբորից ա սկսվել: Ինչպես ասել էր յեսիմ ով ու յեսիմ երբ` Армения это маленький южный форпост России...տխուր ա բայց փաստ:
Էն ժամանակ ունեինք անգլերեն և այլ թեքումներով դպրոցներ, ու իմ բախտն էլ էդ առումով "չբերեց"` ինձ տարան Չարենցի դպրոց, որտեղ տենց էլ անգլերեն չսովորեցի ոնց որ պետք էր...
Ոնց հասկանում եմ` խորհրդային տարիներին հայերի մեծ մասը երեխային դպրոց տանելիս ընտրում էին երկուսի միջև` ռուսական կամ որևէ թեքումով դպրոց...
Իսկ էն մնացած մասը բնականաբար տանում էր հայկական դպրոց: 
Ես մարդ գիտեի, որը տանը իր երկու պուճուրների հետ միայն ռուսերեն էր խոսում...

Ու վերջում` ինչպես ասեց Հրանտը` Բոլո՛րն ի պաշտպանություն Հայերենի, ես դրանց տիրու պապը

8 comments:

  1. Հայատառ գրեմ, որ անՆամուսը չբարկանա-լօլ:
    Դե ինչը լավ ա,ասում ենք լավ ա:

    ReplyDelete
  2. ոնց նայում եմ նվիրված ընթերցող ես դառնում, կարամ քեզ հրավիրեմ ֆան-կլուբ :-))))) բայց էն առաջին քոմենթդ դեռ երկար չեմ մոռանա

    ReplyDelete
  3. Գիտես մարդ կա անգլերեն ա գրում որովհետև հավես չկա տառերը փոխելու, իմ մոտ հակառակ պրոցեսն ա, որ մեկ հայերեն եմ դնում սաղ լեզուները հայատառ եմ գրում )))

    ReplyDelete
  4. Գիտես մարդ էլ կա անգլերեն տառերով ա գրում որովհետև հավես չկա լեզուն փոխելու: Ինձ մոտ էլ հակառակ պրոցեսն ա, որ մեկ հայերեն եմ գրում սաղ լեզուները էնա հայերեն բացատրում եմ ))

    ReplyDelete
  5. es el qo exerni hodvacy chem morana,yndunir vor gexecik cher qo koxmic(noric im subyektiv karciqn em asum)nman xosqerov bnutagreir...du chtarbervecir tsitsernakaberd gnacox EN mardkancic....
    lav incheve haxordagrutyuny esenc lav ban e asum xosum enq.
    isk nvirvacutyan veraberyal lav erevakayecir:-)))))

    ReplyDelete
  6. չէ, համաձայն չեմ, հերիք ա, վերջիվերջո պետք ա վերջ տրվի եղեռնակոծին ու սուր ու ցավոտ բառերով ասվի էն, ինչը որ պետք ա ասվի, թե չէ փափուկ խոսքերն արդեն չեն ազդում...ես տարբերվեցի էդ մարդկանցից հենց մենակ նրանով, որ էս արդեն 4 տարի ծիծեռնակաբերդ չեմ գնում...
    նայի եթե ուզենաս ֆան-կլուբիս անդամ դառնաս որպես հին ծանոթ հերթդ առաջ կգցեմ :-))))))))))

    ReplyDelete
  7. chem uzum du ases es asem, amen meks mer karciqn unenq.
    isk clubi veraberyal qez shat erevakaecir.lol..lol.

    ReplyDelete
  8. բ) կետի հետ կապված մի բան էլ ես հիշեցի`

    утром Արմենչիկս плачит թե տանձ хочу, ասում եմ ջանս, откуда я тебе տանձ найду էս ժամին???

    :)))

    ReplyDelete

նշագրեր /// պիտակներ

DIY (5) handmade (2) ImYerevan.com (4) Re:Post: (9) Respect: (10) SOS (1) СССР (8) ազգային ներկապնակ (21) ազգային-ազատագրական (7) ազգի թերմացք (3) ակնարկ (4) ամառային դահլիճ (4) այլախոհ (1) անկախություն (3) Արթուր Մեսչյան (9) արխիվ (2) արձակ (27) արձակոտն (27) արվեստ (5) արտատպում (4) բանախոսություն (1) բնապահպանական (14) Գառնի (6) գիրք (5) գրականություն (5) դասախոսություն (1) Դովլաթով (6) եկեղեցի (3) եղեռն (4) երաժշտություն (37) երգիծահումոր (13) ԵՐԵՎԱՆ ամսագիր (3) Երևան (41) Զորաց քարեր (1) Զվարթնոց (2) Թամանյան (10) թատրոն (4) թարգմանություն (10) թուքումուր (41) ինֆոգրաֆիկա (1) Լենինգրադ (1) Լեռ Կամսար (5) լիկ.բեզ (9) լուսանկար (17) լուսանկարչություն (9) հայոց լեզու (6) հեղափոխություն (3) հեռուստաթատրոն (2) Հին Երևան (17) հնագիտություն (2) հոդված (1) հուշարձան (2) ճանապարհորդական (33) ճարտարապետություն (15) մանիֆեստ (5) մշակույթ (3) մոբիլոգրաֆիա (31) մոտո (4) մտավորական (5) նամակագրություն (1) նոթեր (53) ոսկե ծիրան (5) ոտանավոր (9) որմզդեղն (4) պատմվածք (2) պարապ-սարապ (11) պեղումներ (1) ռադիո (1) ռազմահայրենասիրական (2) Ռաֆայել Իսրայելյան (1) Սարոյան (12) սոցիալական (14) վավերագրական (6) Վրաստան (2) տեսանյութ (12) տեքստ (1) քաղաք (12) ֆիլմ (87) ֆոտոպատմություն (14)