Ես միշտ էլ ծիծաղկոտ եմ եղել` դրանով անհանգստություն պատճառելով այն մարդկանց, ովքեր չէին ծիծաղում` շփոթության մատնելով թատրոնի բոլոր հանդիսատեսներին: Ծիծաղը կարող էր լինել հանցագործություն, կամ ամեն դեպքում` մեղք: Մի անգամ Սան Ֆրանցիսկոյի դատարանում ես ծիծաղեցի դատավորի արած մի ակնարկի վրա ու անմիջապես ձերբակալվեցի, և ինձ հարցաքննության տարան հետախուզության ավագի մոտ:
Ես ծիծաղում էի, ահա և ամբողջը: Ես ծիծաղել սիրում եմ: Ծիծաղել` ինձ համար նշանակում է ապրել: Ես ժամանակ եմ վատնել և ծիծաղել եմ այդ ամենի վրա: Ես ծիծաղել եմ անգամ ամենադժվար ժամանակներում: Երբ ես խենթացա Լոնդոնում` լինելով ամերիկյան բանակի մի հուսախաբված շարքային, որ զօրուգիշեր աշխատում էր, որպեսզի երեսունինը օրում ավարտեր վեպը, որովհետև խոստացել էին արձակուրդ ուղարկել հետ` Նյու Յորք, և խաբված էի մնացել` դրա պատճառով վհատվելով, տառապելով և հուսահատության գիրկն ընկնելով, ես, միևնույն է, ծիծաղում էի:
No comments:
Post a Comment