Ոսկե ծիրանի փակման ֆիլմից առաջ կինո մոսկվայի կապույտ դահլիճի դռների առաջ պոռնո էր: Խմբակային բողոքին մասնակցում էին մի քանի խմբի մարդիկ` ովքեր հրավիրատոմս ունեին, ովքեր տոմս ունեին, ովքեր ուղղակի ուզում էին խցկվել ներս: Դռների մոտ ձևավորվել էր ծիրանի բեյջերով ջահելների մի խրոխտ խումբ, նրանց հանձնարարված էր ամեն գնով մարդ չթողնել: Ինչ խոսք, պատկերացրեք դուք համերգի տոմս առնեք ու ներս չթողնեն /հրավիրատոմսը դեռ ջանդամ, դրա համար ոչ ոք փող չի տալիս/: Ինչևէ, մենք խորամանկ գտնվեցինք ու էն վերջին դռնով, որի մոտ դոշ տված ջահելներ չկային, մտանք` առանց զոհերի: Ներսում լիքը ազատ տեղ կար: Բա ինչի? մարդկանց ներս չեք թողնում, այ ծիրանից լուծի կազմակերպիչներ??? Ամեն տարի էս փառատոնի փակման ֆիլմի ժամանակ սենց ա լինում:
ահավոր ծանր ու սատկացնող
Բիձեն ինսուլտ տարած պառավին խնամում ա վերջում էլ նեռվերը չի դիմանում բարձով խեղդում ա: