...հասանք Արենի, մտանք ս. Աստվծծին (1321թ), հետո մայրուղուց աջ թեքվեցինք ու մի ժամ փնտրում էինք Արջերի քարանձավը: Գտանք, զինվեցինք ու ներխուժեցինք: Ահավոր սիրուն էր: Էնքան տարբեր ուղիներ կային, որ որոշեցինք հաջորդ անգամ երկար պարաններով ու շատ մեծ լույսերով գանք: Էնքան պատմելու բան կա, որ հավես չունեմ պատմեմ...
Հետո գնացինք Մոզրովի քարանձավ: Ասեմ, որ մեր հռչակավոր ճանապարհաշինարարները 70-ականներին մի լավ գմփցրել էին սրա կողքը, ու մուտքից դեռ մինչև մի 100 մետր ահռելի ժայռազանգվածներ էին գլորված: Էս քարանձավն ավելի հետաքրքիր էր անկեղծ ասած, որովհետև շթաքարերի ու պտկաքարերի տեսականին անհամեհամեմատ լայն էր: Մի պահ նստեցինք, անջատեցինք լապտերներն ու ծխեցինք: Հետո լույսերը միացրինք` ծուխը կանգնած էր օդում, մեկ էլ սկսեց իջնել...Հա, չմոռանամ մեր թևավոր մկներին, շատ մանր էին ու անվրդով ճոճորվում էին առաստաղից կախված: Հեչ տանձներին չէր :-)
Վերադառնալիս մտանք Կարևորագույն թռչնաբանական տարածքների տեղամաս ու Վարդգեսից կարմիր դառը գինի առանք: Մեկ էլ անցանք Մագիլի քարանձավի կողքով, բայց քարանձավներ պլանը գերակատարել էինք, դա էլ մնաց հաջորդ անգամ...
Իմիջիայլոց, ուղևորության լուսանկարներն այստեղ են:
P.S. մի նկարագրություն Արջերի քարանձավի մասին` այստեղ:
No comments:
Post a Comment