Մկների ժողովը /մեր օրեր/

Սով էր, սով էր մկստան,
Չեբի ձեռքից լկստան
Փուչիկն ընկավ դռնեդո´ւռ
Էլ չթողեց տուն-կտուր
Ջահել ահել գեղովի,
Կանչեց , բերեց ժողովի՝
Թէ ինչ անեն, որ գաղջեն
Մի հնարքով ազատվեն :
Եկան գյուղի ջոջերը
Երկար բարակ պոչերը,
Մասնակցեցին խորհրդին,
Մուկուչը խոսեց իր հերթին,
-Լսե´ ք, մկներ, ցեղակից ,
Չունեմ որդի, կողակից,
Ես մի անտեր կեղծուկ եմ,
Բայց պատվավոր մի մուկ եմ.
Պակսեց ուժը թանաքիս ,
Պէտք է մեռնեմ անոթի
Սովն է չոքել դռանը,
Ախ , մռռանը, մռռանը ,
Վեր է ընկել, մառանը ,
Ինչքան ասես քվեարկի ,
Ստից սատկի, տազ անի,
Մուկ տեսնելիս, վազ անի ,
Գլխից բռնի, կոխ անի,
Թաթովը տա, խաղ անի ,
Ուտի , քեֆը գաղջ անի ,
Էսպես զուլում ու կրակ ,
Դեռ աչքերն էլ ջուխտ ճրագ:
Բայց թե պոռնիկ մեր ցեղը
Կորչելու չէ զուր տեղը...
Ա՜յ բերել եմ ես մի գանգ ,
Ծափ , ծլնգոց,
Մեջը զնգոց.
Տիկոյի վզից մենք կախ տանք,
Որ ինչքան էլ օրորա ,
Որ ինչքան էլ շորորա ,
Ստից սատկի, տազ անի,
Գալն իմանանք գազանի :
Է ´, զանգը ո՞վ կախ անի.
-Սերոժ դո´ ւ:
-Սերո՞ժն տանի:
-Սաշիկ դո´ւ :
-Սաշի՞կն կախէ:
-Թոխմախ, դո´ ւ:
-Թոխմախ կաղ է :
-Գալուստ, դո ´ւ:
-Գալուստ կարճ է:
-Նեմեց, դո´ ւ:
-Էդ էլ խի՞ղճ է:
-Տարոն , դո ´ւ:
-Ես տկար եմ:
-Չոռնի , դո´ ւ:
-Ասենք տարա,
Բա որ կատուն գա ինձ վրա՞ :
-Աշոտյանն, Ավագյանը թող մեկից
Բռնեն կատվի քամակից :
-Ի՞նչ է խոսում չոր գանգը,
Լավ է դու տար էդ զանգը,
Էլ ի՞նչ Շարմազ , ի՞նչ ֆստան,-
Ճստաց Մուկը ճստճստան :
-Լռի´, հանդուգն
Կոտորվե´ք դուք ,,
Վախկոտներիդ ես թաղեմ,
Ճա՞ռ ասեմ, թէ՞ զանգ կախեմ,-
Գոչեց ջոջը,
Քաշեց պոչը:

Աթաբեկ Խնկոյան
ու ես /մասամբ/