Էս վերջերս լուրջ մոդա ընկան թուրքական կամ արևելյան շալվարները, ինչ-որ լայն փեշերով: Ես թուրքաֆոբ չեմ, բայց տենց աղջիկ տենում եմ սիրտս խառնում ա, ոնց-որ տակները քաքած լինեն, կներեք իհարկե: Ախր առանց էդ էլ հայոց ցեղը կոլոտ ա, աղջիկները` առավել ևս, էլ չեմ ասում ոտները կիսածուռ ու հաստաքամակ: Ու էդ ամենին գումարած էդ շալվարները:
Երբ Սովետը փլուզվեց, տենց թևավոր խոսք կար` "մենք հաղթեցինք կարմիրներին մեր ջինսերով, պեպսի կոլայով ու ռոք երաժշտությամբ": Այսինքն Ամերիկան, կամ Արևմուտքն ընդհանրապես առանց արյուն թափելու կործանեց Սովետը: Էդ խոսքերի մեջ կա ճշմարտություն: Էն ժամանակ ջինսի համար մի ամսվա աշխատավարձ էին տալիս ֆարցովշիկներին` 60-100 ռուբլի, մի պլասծինկեն կարար մինչև 80 ռուբլու հասներ սև շուկայում, դե իսկ պեպսին հայտնվեց 1972-ից, խանութներում տակից էին ծախում ու շուտ վերջանում էր:
Իսկ հիմա մերոնք էժանով առնում են թուրքական շալվարներ, էշավարի լսում են թուրքական ոռնոցի էն ամենաահավոր տեսակը ու էլի խմում են պեպսի-կոկա-կոլա ու վարի տալիս ստամոքսները...
No comments:
Post a Comment