ջրանիշ ու հայոց ականավոր լուսանկարիչներ

Ջրանիշի /լուսանկարի վրա լղոզվող անուն ազգանունի/ մասին վաղուց մտածում էի

միշտ մտածում եմ թե ինչու են պանարմենիանի բավականին լավ ֆոտոները ոտից գլուխ լղոզված իրանց լոգոյով,

բայց խոսքը ոչ թե ֆոտո ագենստվաների, այլ անհատների մասին էր:

Նայելով հայոց ֆոտոսայտերը՝ եկա մի մտահանգման. մերոնք ավելի շատ մտածում են, թե ոնց մի օրիգինալ ջրանիշ բուսացնեն հորինեն ու ՃՊՊՑՆԵՆ դա իրանց օպուսի վրա, քան թե ինչքանով ա լավը իրենց ֆոտոն ըստ էության ու իրականում: Ու նենց էլ մի իրանք իրանց անուններ են կպցնում ջրանիշ հորինելիս որ էլ չասեմ: Նենց տպավորություն ա, ոնց-որ համաշխարհային լուսանկարչության հունը իրանք են փոխել :-)))

ահա ռուս ականավոր բլօգգեր ու ճանապարհորդ մեկի մտքերը դրա մասին

1. Плох тот фотограф, работы которого не узнаются без копирайта.

2. В случае необходимости найти автора фотографии всегда можно по EXIF или с помощью специальных поисковых машин.

3. Если кто-то захочет незаконно воспользоваться фотографией, удалить копирайт не составит труда.

4. Отсутствие копирайта не отменяет авторское право, которое на стороне автора.

5. Копирайт — дешёвый «самопиар».

6. Копирайт так или иначе мешает просмотру фотографии, вне зависимости от того, где и как установлен.

7. У большинства великих фотографов никаких копирайтов на web-версиях фотографий нет, и это повод задуматься, почему они так поступают (возвращаемся к п.1).

համաձայն եմ՝ 3, 5, 6, 7 կետերի հետ

մի քիչ համաձայն չեմ 2, 4 կետերի հետ

հեչ համաձայն չեմ առաջին կետի հետ

Համեստ եղեք, հայոց ականավոր լուսանկարիչներ, դուք համաշխարհային լուսանկարչության մեջ կազմում եք 0,000001 տոկոսը, այսինքն ուզում եմ ասեմ սենց՝ քաքեք էնքան, ինչքան կերել եք, այլ ոչ թե էնքան, ինչքան ձեզ ա թվում :-ՃՃՃՃ