Մի ժամանակ սովորում էի ԵՊՀ հայ արվեստի պատմության ու տեսության ամբիոնում, դիպլոմային աշխատանքիս թեման էր Թամանյանի քաղաքաշինական ծրագրերը։ Ճարտարապետ չլինելով ահագին խորացել էի թեմայի մեջ՝ ազգային գրադարանի արխիվներ, 1920-30-ականների մամուլ, Թամանյանի թանգարան...։ Պարզվել էր, որ Երևանի հատակագծման հիմքում Թամանյանը դրել էր քաղաք-այգու գաղափարը: Թե ինչ էր քաղաք-այգին էն ժամանակ չգիտեի, փորփրեցի ու պարզվեց, որ 19-րդ դարի վերջին Անգլիայում ստեղծված գաղափար էր, որն առաջին անգամ արտացոլվել էր Լեչվորտ ու Ուելվին քաղաք-այգիների հատակագծման ժամանակ։ Մի խոսքով, տարվել էի էդ ուտոպիստական գաղափարով ու երազում էի մի քանի օրով հայտնվել դրանցից մեկում։ Պատկերացնում եք մի քաղաք, որտեղ 2/3-ը կանաչ տարածություններ են։
Երբ մի քանի տարի առաջ սկսեցի զբաղվել տուրիզմով առաջին անհատ տուրիստը, որ իմ միջոցով հայտնվեց Հայաստանում, Ալանն էր Անգլիայից։ Իրար արդեն գիտեինք Վրաստանից, երբ նրան տարել էի Բորժոմի-Խարագաուլի ազգային պարկ բազմօրյա քայլարշավի։ Ալանին առաջարկեցի հնագիտական 15-օրյա տուր, համաձայնվեց։ Ահագին պտտվեցինք Հայաստանով, Արցախն էլ ներառյալ։ Նույն տարի ամանորին Ալանից շնորհավորական բացիկ ստացա, ներքևում գրված էր.
Alan Reimer
Welwyn garden-city
England....և այլն
Մի երեք րոպե էշացած նստել էի. իմ առաջին անհատ տուրիստը Անգլիայից գալիս ա Հայաստան ու հետո պարզվում ա, որ նա Ուելվինից ա։ Ճակատագիր ա։
No comments:
Post a Comment