վաղ 90-ականներին կասետով լսում էինք էս երգը
Ոստիկան
ինձ մի՛ փնտրիր
Ոստիկան
ինձ մի՛ փնտրիր
մի՛ թակիր իմ պատուհանը
այստեղ եմ ես
ես, կամ էլ իմ ուրվականը
անթարթ մի աչք
հետևում է ինձ իմ տանը
ա՜յ քեզ հրաշք
սա իմ տունն է թե՞ զնդանը
դու ինձ ասա՛
գոնե դու տուր պատասխանը
ու՞մ տունն է սա
ու՞մն է այս բնակարանը
կար մի քաղաք
քաղաքում փակված իր տանը
ապրում էր նա
նա, կամ էլ իր ուրվականը
լռում էր նա
թե՞ խոսում էր ուրվականը
ու՞մ գործն է դա
միթե՞ դա է էականը
կար ազգանուն
կպցրած նրա դռանը
և փաստաթուղթ,
որ նա ապրում է հենց այս տանը
եթե մի օր
այցելի ինձ ոստիկանը
նրան անձայն
կընդունի իմ ուրվականը
կհասկանա
օրենքի հլու պաշտպանը,
որ տանը այս
ոչ ոք չի ապրում այս տանը
կահազանգի
նա իր ղեկավարությանը,
որ տանը այս
ոչ ոք չի ապրում այս տանը
ինձ կմատնի
բարեկիրթ իմ հարևանը,
որ ինձ գիշերը
նա տեսել է գինետանը
գինում խեղդված`
կճչա խցանահանը,
«անհայտ կորած»
կգրանցեն իմ վերջաբանը
եթե մի օր
այցելեք դուք ինձ իմ տանը
գուցե և ձեզ
ընդունի իմ ուրվականը
չզարմանաք
միթե՞ դա է էականը
թե մեզնից ով է,
մեզնից ով է իրականը
ինձ մի՛ փնտրիր դու
ոստիկան
ես քեզ համար չեմ
ես չկամ
դու ինձ ինչքան էլ որոնես
ուրվականիս կհանդիպես
ինձ մի՛ փնտրիր դու
ոստիկան
ես քեզ համար չեմ
ես չկամ
դու ինձ ինչքան էլ որոնես
ուրվականիս կհանդիպես
լայ լալայ լալա լամամ
լալայ լալա լամամ լամամ.............
No comments:
Post a Comment