Անկեղծ ասած երբեք չէի լսել Մարիա Սահակյան ռեժիսորի մասին, բայց նրա ջահել մահը ստիպեց նայել նրա ստեղծածը։
Ունի չորս ֆիլմ։
Էնտրոպիա 2012
Ամենալավն առաջինն էր, նրա դեբյուտային ֆիլմը։ Երկրորդն ու երրորդը, չնայած վեց տարվա տարբերությանը, շատ նման էին իրար, Ալավերդու հովվերգական տեղագրությունն էլ չասեմ։
Մեկ էլ մի բան՝ առաջին երեք ֆիլմերն էլ ահավոր անձնական են, ոնց որ ինքնակենսագրություններ լինեն։
Վերջին ֆիլմը էնքան վատն էր, որ հղումը չեմ դնում, եթե ուզում եք ինքներդ գտեք նայեք։ Կա նաև Чеснок, лук и перец (2013) ֆիլմը, բայց ոչ մի տեղ չգտա։
No comments:
Post a Comment