հանրային.տրանսպորտ 2

նախքան սա կարդալը անպայման կարդա առաջին մասը

Մայիսին գնացել էի Թիֆլիս, ճոպանուղի էին սարքում Եվրոպայի հրապարակից դեպի Նարիկալա ամրոց: Օգոստոսին գնացի արդեն վերջացրել էին ու բացի դա ներմուծել էին նաև տրանսպորտային նոր քարտեր: Ուրեմն. պլաստիկ քարտ ա, արժի երկու լարի /500 դրամ/, սա կարաս լիցքավորես ու օգտվես մետրոյից, ավտոբուսից, ճոպանուղուց, ու մառշուտնուց !!!!  Ավտոբուսն արժի 40 թեթրի, մառշուտկեն` 80, մետրոն ոնց-որ 40, ճոպանուղին՝ մեկ լարի: Վերջինս հիմնականում տուրիստների համար ա, դրա համար ա թանկ: ԲԱՅՑ, քարտի պլյուսն էն ա, որ մի օրվա մեջ մի անգամ ավտոբուս նստեցիր 40 ա, երկրորդ անգամ՝ 30, երրորդ՝ 20: Այսինքն նորմալ զեղչեր են /աղբյուր/: Զեղչով ա նաև մետրոն: Ուսանողներն էլ վափշե կարան կես գնով երթևեկեն: Մառշուտկեքն էլ բոլորը դեղին են, Ford Transit, նոր են ու մաքուր: Մետրոն իհարկե բոմժանոց ա՝ ինչպես բոլոր հետսովետական մետրոները:
Հա, դե բնականաբար էս բոլոր ՏՄ-ներում տեղադրված են հատուկ սարքեր էս քարտերը "կարդալու" համար: Դե իսկ մեր մոտ հլա որ մենակ մետրոն ա նաև քարտով, իսկ նոր ներկրված ավտոբուսները չեն շահագործվում որտև վարորդ չկա......
Հ.Գ. մերոնք Թիֆլիսից շատ-շատ քաղաքային նստարանները թխեն, փոխանակ սենց բաներ թխեն:

2 գրվածք /մինչև 16 տարեկան չի թույլատրվում/

/մինչև 16 տարեկան չի թույլատրվում, բայց դե մեկ ա գիտեմ՝ կարդալու եք/

 

ՎԱՀԱՆ ԻՇԽԱՆՅԱՆ | իռենը

ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՅԱՆ | Կատյան

 

Ասեմ, որ երկուսն էլ վաղուց եմ կարդացել ու շատ եմ հավանել:

 

միտք.բացահայտում

Քրիստոնեությունն ու ՀՀ կառավարությունը մի կարևոր ընդհանուր գիծ ունեն.
քրիստոնյան ծնվելուց արդեն մեղավոր ա, ուզած-չուզած մեղքը փաթաթած ա վզին, ինչպես ասում են՝ by default: 
ՀՀ քաղաքացին ծնվելուց արդեն պարտքեր ունի, ուզած-չուզած համաշխարհային բանկի տոկոսները փաթթած ա վզին......

մոմ ծախելու բուդկա 2

չեմ մեկնաբանում, թե չէ վատ բառեր կգործածեմ

մենակ ասեմ, որ ես մտել էի եկեղեցի շորտերով ու սանդալներով ու դա լավ էլ պատշաճ զգեստ էր էդ շոգին

http://araycho.blogspot.com/2012/01/blog-post_3900.html

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=468497379829977&set=a.103987162947669.8616.100000091587438&type=1&ref=nf

Ալմաստ-Շորժա.էլեկտրիչկա

Էսօր էլեկտրիչկով գնացինք Շորժա: Գնալը տևում ա 3,5 ժամ, հետ գալը՝ 3: Մի ուղղությունը՝ 115 կմ: Տոմսը 750դ: Շորժայում կա երեք խանութ, որոնցից մեկում խորովում են Էջմիածնից (!!!!!!!!) բերված իշխան: Կա նաև մեկ հանրային լողափ: Ըստ հայրենի կառավարության ծրագրի՝ հանրային լողափում կան՝ ավտոկանգառ, հանդերձարան, մանկական և սպորտային խաղահրապարակներ, բուժկետ, փրկարար ծառայության կետեր, շվաքարաններ, բիոզուգարաններ, բարեկարգ լողափ և այլ ծառայություններ: Իսկ իրականում այդ ամենից կա միայն երկու բիոզուգարան, չկա գոնե մի հատ շվաքով ծառ: Մի խոսքով բոմժանոց, խաբում են ժողովուրդ, չհավատաք:
 Կա նաև երեք վճարովի լողափ, որտեղ կան ծառեր, ջուր, զուգարան, տնակներ՝ 6000-15000ամդ: Մի խոսքով, մի օրում գնացինք եկանք, ընդհանուր ծախսեցինք մոտ 10,000, լավ էր, բայց եթե գնաք՝ անպայման գոնե երկու օրով գնացեք, թե չէ մի օրում 6,5 ժամ գնացքում անցկացնելը ծանր ա:

Իտալացիների կիսահավանական արկածները Հայաստանում

Եվ այսպես, 13 օրուգիշեր, 9 իտալացի, վարորդ Արմանն ու ես /չհաշված ձիերն ու լոկալ գիդերը/:

Հուլիսի 21: Պտույտ մը Երևանով, հետո՝ էշմիաձին սուրբ ես մեզ համար /համայն հայության համար՝ հոգևոր կենտրոն, լրբազանի համար՝ բիզնես կենտրոն/: Այց Հռիփսիմե, որը զավթված էր հարսանքավորների կողմից, լիմուզին-համմեռը լավա քամակով եկեղեցի չէին մտցրել: Որպես բոնուս՝ Զվարթնոց:

Հուլիսի 22: Մեքենայով Սևաբերդ, 12:10 սկսում ենք քայլել, 15:30 5կմ քայլելուց հետո հասնում ենք եզդիների մոտ ու վրա տալիս ճաշին: 20:30 հասնում ենք Ակնա լիճ, վրան խփում: Անձրև չկա, բայց էնքան խոնավ ա, որ վրանները լրիվ ջրվում են:

Հուլիսի 23: Լճից պոկվեցինք դեպի Աժդահակ, ճամփին՝ լիքը լճակներ: 7կմ հետո հասանք Աժդահակի ստորոտի վրանատեղիին, հանգստացանք ու բարձրացանք գագաթ:

Հուլիսի 24: Առավոտ 10-ին պոկվեցինք դեպի Վանքի լիճ, հասանք 13:30, երեկոյան վրան խփեցինք դամբարանադաշտի վրա՝ 2290մ բարձրության վրա: Մարդա մի կրոմլեխ վերցրինք ու վրան խփեցինք :-Ճ

Հուլիսի 25: Շարժվեցինք դեպի Կաքավաբերդ, օրվա վերջում հասանք Գիլան գյուղ, գիշերեցինք Համոյենց հայաթում: Իմիջայլոց, էս գյուղում հոսանք չկա:

Հուլիսի 26: Գիլանից գնացինք Աղջոց, վերադարձանք ու պոկվեցինք Գառնի: 5 օր Խոսրովի արգելոցում անցկացնելուց հետո ինձ իրավունք եմ վերապահում ասել, որ այնտեղ անտառ չկա, դա անապատ ա: Կամ էլ անտառ բառի իմաստը ես ուրիշ կերպ եմ հասկանում: Հետո Գեղարդ, վերջում՝ Եղեգնաձոր:

Հուլիսի 27: Գիշերել էինք Եղեգնաձորի հյուրանոցում, առավոտյան գնացինք Նորավանք, Արենի, հետո՝ Գլաձորով Սպիտակավոր:

Հուլիսի 28: Եղեգնաձոր-Եղեգիս-Զորաց տաճար-Սմբատաբերդ-Ցախաց-քար-Արտաբույնք-Աղավնաձոր-Վայք: Էս ճամփի կեսն անցանք ավտոբուսով, մնացածը՝ ոտքով:

Հուլիսի 29: Վայք-Զորաց քարեր- Ուղտասար-Տաթև-Գորիս:

Ուղտասար գնացինք УАЗ-ներով՝ գնալը 2 ժամ, հետ գալը՝ 1:20: Հա, Գորիսը ահագին սիրուն քաղաք էր, հենց քաղաք, ոչ թե՝ գյուղաքաղաք:

Հուլիսի 30:  Գորիս-Սիսիան-Վայք-Եղեգնաձոր-Սելիմ-Նորատուս-Սևանավանք-Կապուտակ Սևան

Հուլիսի 31: Սևան-Դիլիջան-Իջևան-Ենոքավան-Լաստիվեր-Օձուն: Ճամփին մտանք Սանահին:

Օգոստոսի 1: Օձուն-Քոբայր-Ամբերդ-Արագած Քարի լիճ: Գիշերեցինք մետեո-կայանում:

Օգոստոսի 2: Բարձրացանք Արևմտյան ու Հարավային գագաթները, իջանք խաշ կերանք ու դեպի Երևան: Ճամփին մտանք Սաղմոսավանք ու Ագարակ:

Արշավի բոլոր ֆոտոներն այստեղ են /հավես չկար նորից վերբեռնել/:

https://picasaweb.google.com/100146586244523292887/TrekkingArmeniaMMXII?authkey=Gv1sRgCLWh9Nb89czfJA

Ով որ նկար թռցրեց ու փող աշխատելու համար օգտագործեց՝ թունդ հիշոցներ նրան ու յուր  գերդաստանին:

 Ֆրանչեսկո, Աննա, Գրացիա, Սանդրո, Անդրեա, Դանիել, Անդրեա, Մարկո ու ես: Քրիստինան չբարձրացավ, ոտը ցավում էր: