Քանի որ քաղաքիս "գլխավոր" ճարտարապետը շատ կսիրե Թամանյանին, ես էլ որոշեցի Թամանյանի մահվան գիշերը Չարենցի գրած տեսիլը փոխել քիչ մը...
Չարենց
ՄԱՀՎԱՆ ՏԵՍԻԼ
ԱԿԱԴԵՄԻԿՈՍ ԹԱՄԱՆՅԱՆԻ ԱՆՄԱՀ. ՀԻՇԱՏԱԿԻՆ
Որքա՛ն նման է եղել պահն այդ՝ մարող կանթեղի
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
...Նրա կոպերը երեկ երբ քարացել են խաղաղ—
Կապույտ բոցով բռնկված վերջին ջերմում ուղեղի,
Նա տեսել է երևի արևային մի քաղաք...
Ինչպես մաքուր մարմարի կապույտ կողին նկարած
Արևային ժամացույց՝ քարտեզն ահա քաղաքի,—
Պողոտանե՛ր, փողոցներ՝ բոլորաձիգ երկարած,
Իսկ կենտրոնում երկնահաս, գրանիտյա մի բագին1։
Ակնթարթում մի վսեմ, որ երկարում է դարեր,
Փողփողում են ուղեղում — սիրտ պայթելու չափ պայծառ —
Սյունաշարքե՜ր, տերրասնե՜ր, աստիճաննե՜ր մարմարե,
Եվ պարտեզնե՜ր ոսկեզօծ, շատրվաննե՜ր երգաձայն...
Աշտարակնե՜ր երկնահաս և կամարնե՜ր կորանիստ,
Քանդակազօծ կարնիզներ, պատուհաններ նուրբ հատած.
Եվ մարմարիոն մարմնագույն, և գանգրահեր գրանիտ
Եվ վարդաբույր տուֆաքար, և բիլ բազալտ սրբատաշ...
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Պարզել է ձեռքը դողդոջ դեպի ցնորքն այդ կապույտ,
Այնքան մո՜տ է, այնքան մոտ — կըշոշափի նա հիմա —
Բայց ծանրացել է հանկարծ ձեռքն հանճարեղ ու հմուտ,
Ընկել է վար — չոր կրծքին... լռությո՛ւն։ Մահ։
1936. 20-21
ԵՐԵՎԱՆԱՏԵՍԻԼ
ձոն ամենայն հայոց ճարտարապետ Նարեկ Սարգսյանին
Որքա՛ն նման է եղել պահն այդ՝ կորչող քաղաքի
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
...Նրա կոպերը երեկ երբ բացվեցին անհապաղ—
Կապույտ բոցով բռնկված մի վիժեցում ուղեղի,
Նա տեսել է երևի անապատե մի քաղաք...
Ինչպես մաքուր բետոնի կեղտոտ կողին նկարած
Մոխրագույն մի անապատ՝ քարտեզն ահա քաղաքի,—
Պողոտանե՛ր, փողոցներ՝ խառնիճաղանջ թափթփված,
Իսկ կենտրոնում երկնահաս, գրանիտյա մի բագին
՝
կաֆեներով խեղդված։
Ակնթարթում մի տհաս, որ երկարում է դարեր,
Փողփողում են ուղեղում — սիրտ պայթելու չափ տգեղ —
Հյուսիսային պողոտան՝ մեռած մարմին քաղաքում,
Եվ անպարտեզ մի քաղաք, բռնաբարված այգիներ...
Աշտարակնե՜ր անիմաստ և կամարնե՜ր անպաճույճ,
Դեկորատիվ կարնիզներ, շատրվաններ չգործող.
Եվ մի գմբեթ փողոտված, և բետոնած պուրակներ
Երկնաքերներ իրար կիպ, խորտակված Հին Երևան...
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Պարզել է ձեռքը "սպիտակ" դեպի ցնորքն այդ ապուշ,
Այնքան մո՜տ է, այնքան մոտ — ու շոշափեց նա հիմա —
Վարի տվեց քաղաքը, ու դեռ կշարունակե...
2012.II.15
հ.գ. ես շատ լավ հասկանում եմ, որ նրա պաշտոնավարման առաջին փուլում ով էլ լիներ մի նման բան կաներ, կարող ա նույնիսկ ավելի վատ լիներ քաղաքի վիճակը , բայց էդքանից հետո, նորից վերադառնալ էդ պաշտոնին ???